Έχει ξεκινήσει μια διαμάχη στον ιντερνετικό χώρο ανάμεσα στις οικογένειες με παιδιά που πάνε διακοπές και σε ενήλικες που δεν συνοδεύουν παιδιά. Φαίνεται πως τα παιδιά να ενοχλούν ένα μέρος ενηλίκων που παραθερίζουν στον ίδιο χώρο. Φυσικά δεν ενοχλούνται από την παρουσία τους αλλά από την φασαρία που προκαλούν. Είναι κάποια παιδιά που προκαλούν πολλή φασαρία. Και είναι κάποιοι ενήλικες που έχουν το θάρρος να εκφράσουν τη δυσαρέσκεια τους.
Ο ιδανικός και πιο αναίμακτος τρόπος να κάνουν αυτή τη δήλωση είναι το να αποφύγουν όσο μπορούν μέρη με πληθώρα παιδιών. Και αυτό διότι γνωρίζουν πως αν πάνε κάπου και ενοχληθούν, το να κάνουν παρατήρηση σε κάποιον γονέα και ειδικά μητέρα(!) όχι μόνο δεν θα ωφελήσει αλλά θα τους χαλάσει όλη η διάθεση και μόνο διακοπές δεν θα κάνουν. Ίσως σας έχει τύχει να χρειαστεί να αντιμετωπίσετε παρόμοιο περιστατικό και να βρεθήκατε στο στόχαστρο της πληγωμένης, προσβεβλημένης, υπέροχης μάνας! Τα πυρά και οι σφαίρες ίσως σας άφησαν σημάδια. Γιατί πάνω από όλα, είναι μάνα! Και δεν ξέρω γιατί αυτό πρέπει να είναι στο απυρόβλητο αλλά και εγώ είμαι άνθρωπος και ας μην είμαι μάνα ή και αν ακόμη είμαι, ενοχλούμαι από την φασαρία που κάνουν τα δικά σου παιδιά! Παιδιά!!Άλλο απυρόβλητο ..πώς θα βρουν το μέτρο αν κάποιος δεν τους βάλει όρια; Πώς θα μάθουν τρόπους και σεβασμό αν οι ίδιοι οι γονείς τα αφήνουν ανεξέλεγκτα;
Κανείς δεν θέλει και δεν εννοεί πως θα πρέπει να κάθονται σούζα και σιωπηλά, αλλά απέχει το τερατώδες φασαριόζικο παιδί από το παιδί με παιδεία! Και ίσως αυτό είναι που ενοχλεί τους γονείς όταν τους λένε ότι τα παιδιά τους ενοχλούν: αρνούνται να δεχτούν πως δεν τους έχουν δώσει παιδεία γιατί αυτόματα το ίδιο ισχύει και για τους ίδιους ή το ότι είναι ανίκανοι να τα διαπαιδαγωγήσουν! Θα ήταν πιο σοφό να αναλογιστούν τις ευθύνες τους και να κάνουν μια αυτοκριτική πριν αρχίσουν να κατηγορούν όσους αντιδρούν στην ανεξέλεγκτη συμπεριφορά των παιδιών τους, αναλογιζόμενοι: τί παιδιά θα μεγαλώσεις βρε Έλληνα;;Ιδού και το ερώτημα: Γιατί τα παιδιά από ξένες χώρες είναι ήσυχα και καλοδεχούμενα; Γιατί κανείς ποτέ δεν παραπονέθηκε για παιδιά τουριστών; Κάτι θα κάνει λάθος ο Έλληνας παρεξηγημένος γονιός.
Φέτος στις διακοπές μου, προσπαθούσα να βρω μια παραλία που να μην υπήρχαν παιδικές τσιρίδες που επαναλαμβάνουν 100 φορές τη λέξη μαμά!! μέχρι η μαμά να δεήσει να απαντήσει γιατί είχε πιάσει κουβέντα με τη διπλανή φίλη, κουμπάρα, μάνα, γιατί άνθρωπος είναι και αυτή και θέλει να ησυχάσει λίγο, να ξεδώσει βρε παιδί μου. Όταν λοιπόν έκανε παύση στην κουβεντούλα και άκουγε την τσιρίδα του τρυφερού τέκνου της, ξέρετε τί απαντούσε;; “Σκάσε επιτέλους παιδί μου! Άσε με να ησυχάσω λίγο, παίξε με τα παιχνίδια σου και άσε με ήσυχη, σκούζοντας όπως ακριβώς έσκουζε το τρυφερό τέκνο της πριν λίγο..! Και ρωτάω: Εγώ δεν είμαι άνθρωπος, δεν θέλω να ησυχάσω; Γιατί πρέπει να ακούω τις τσιρίδες τους; Έχω ή δεν έχω παιδί, είναι συμπεριφορά αυτή; Είναι παιδικό παιχνίδι αυτό και γέλια ανεμελιάς; Στο ξενοδοχείο δε, είναι απαράδεκτο να συμβαίνει κάτι αντίστοιχο. Πας να ησυχάσεις και τα νεύρα σου γίνονται κρόσσια από τα κλάματα και τις φωνές αλλήλων. Βρε αδελφέ, πάω διακοπές για να ξεκουραστώ. Τί φταίω να ταράζομαι;
Όχι! Αρνούμαι κατηγορηματικά τις κατηγορίες για παιδοφοβία και γεροντοκόρης .Είσαι γονιός και έχεις ευθύνες στην κοινωνία και στο παιδί σου! Μην πετάς το μπαλάκι στην κοινωνία ούτε στο ζωηρό παιδί. Εσύ ευθύνεσαι! Και είναι δικαίωμα μου να ψάξω να βρω ησυχία, να σου κάνω παρατήρηση ή να σε αποφύγω.
